12
İMAM
On
iki imamın isimleri şöyledir:
1-
İmam Hz. Ali ibn-i Ebi Tâlib (r.a.) (ö: 661).
2-
İmam Hz. Hasan bin Ali (r.a.) (625-669).
3-
İmam Hz. Hüseyin bin Ali (r.a.) (626-680).
4-
İmam Zeynel Âbidin (r.a.) (659-719).
5-
İmam Muhammed Bâkır (r.a.) (677-733).
6-
İmam Câfer-i Sâdık (r.a.) (699-765).
7-
İmam Mûsâ el-Kâzım (r.a.) (745-799).
8-
İmam Ali Rıza (r.a.) (770-?).
9-
İmam Muhammed Cevad Takî (r.a.) (811-835).
10-
İmam Ali Nakî (r.a.) (829-868).
11-
İmam Hasan Askerî Zekî (r.a.) (846-874).
12-
İmam Muhammed Mehdî (r.a.).
Şia
Mezheplerinden Caferiye veya İmamiye Mezhebine göre din ve dünya işlerini
düzenleyen ve dinî önder olarak kabul edilen on iki kişidir. Bunlardan ilki Hz.
Ali, sonuncusu ise Mehdî’dir.
Şiilerin
inancına göre on iki imamın asıl görevleri; Resul-ü Ekremin (a.s.m.) misyonunu
devam ettirmek, insanların dünya ve âhiret hayatlarını düzenlemektir. İmamlık,
Hz. Ali’den başlayarak onun oğulları Hz. Hasan ve daha sonra Hz. Hüseyin’e intikal
eder. Hz. Hüseyin’den sonra, kesintiye uğramaksızın babadan oğula devam eder.
İmamiye
inancına göre, imam, Müslümanların en bilgini, en üstünü, en doğrusu ve ismet
(günahsız) sahibi bir kişidir.
İmamiye
Mezhebinin çoğunluğu, Ca’fer-i Sâdık dahil olmak üzere ilk altı imam hakkında
ittifak ederler. Ancak, onun vefatından sonra imamlığın beş oğlundan hangisine
geçtiği hususunda anlaşmazlığa düşmüşlerdir. Büyük çoğunluk, Mûsa el-Kâzım’ı
imam olarak kabul eder.
On
iki imam görüşüne sahip olan İsna Aşeriye Mezhebi, fıkıhta altıncı imam olan
Câ’fer-i Sâdık’a tâbi olduklarından, onlara “Caferiye” de denilmiştir. On İki
İmam Mezhebinin temel görüşleri şöyle özetlenebilir:
İmamlığın
ve her zaman bir imamın bulunması gerekir. On iki imam Mezhebi Şiileri Hz. Peygamberin
Hz. Ali’yi halife tayin ettiğini kabul ederler. Böylece imamlar Peygamberden
başlayıp devam eden bir silsiledir. İmamiye Mezhebi imamları hatâ işlemezler.
Bu husus imamın sözünün dinlenmesi içindir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder